Verbum

тузе́мны, -ая, -ае.

Мясцовы, карэнны, уласцівы дадзенай мясцовасці, краіне.

Туземнае насельніцтва.

тры́дзевяць,

У выразе: за трыдзевяць зямель (разм.) — у казках: у вельмі далёкай краіне, вельмі далёка.

двоеўла́ддзе, -я, н.

Адначасовае існаванне дзвюх улад у адной краіне, арганізацыі і пад.

|| прым. двоеўла́дны, -ая, -ае.

калясі́ць, каляшу́, калясі́ш, калясі́ць; калясі́м, калесіце́, каляся́ць; незак. (разм.).

Многа ездзіць, раз’язджаць у розных напрамках.

К. па ўсёй краіне.

раз’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Многа і часта ездзіць з месца на месца.

Р. па краіне.

|| прым. раз’язны́, -а́я, -о́е.

Р. агент.

Р. карэспандэнт.

зна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Вядомы, славуты.

З. ў краіне чалавек.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым.

Знаныя дарогі.

|| наз. зна́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

ура́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшы выканаўчы і распарадчы орган дзяржаўнай улады ў краіне.

Беларускі ў.

|| прым. ура́давы, -ая, -ае.

Урадавая камісія.

невярта́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які не вярнуўся на радзіму, застаўся жыць у чужой краіне.

|| ж. невярта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

інфля́цыя, -і, ж.

Празмернае (у адносінах да дзяржаўнага залатога запасу) павелічэнне колькасці папяровых грошай, што знаходзяцца ў абарачэнні ў краіне, якое выклікае іх абясцэньванне.

|| прым. інфляцы́йны, -ая, -ае.