краяві́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. краяві́д краяві́ды
Р. краяві́ду краяві́даў
Д. краяві́ду краяві́дам
В. краяві́д краяві́ды
Т. краяві́дам краяві́дамі
М. краяві́дзе краяві́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

краяві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці.

Краявіды Полаччыны.

2. Малюнак, карціна, якая адлюстроўвае віды прыроды, а таксама апісанне прыроды ў літаратурных творах.

Краявіды ў творах Якуба Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краяві́д, -ду м. пейза́ж;

белару́скі к. — белору́сский пейза́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краяві́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Агульны выгляд якой‑н. мясцовасці, малюнкі прыроды. Палескі краявід. Паўночны краявід. □ Праз гэтыя акенцы вачам адкрываецца шырокі краявід палёў, акаймаваных лесам, а там далей паблісквае — калі сінню, калі залацістым россыпам — серадзіборскае возера. Пестрак. З Замкавай гары адкрываюцца цудоўныя і маляўнічыя краявіды ваколіц: у жоўтай аправе прысад змейкамі выгінаюцца дарогі на Ліду, Любчу і Карэлічы, на гарызонце відаць затуманеныя даллю наднямонскія лясы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краявід, пейзаж, ландшафт; малюнак (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пейза́ж

‘краявід’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пейза́ж пейза́жы
Р. пейза́жу пейза́жаў
Д. пейза́жу пейза́жам
В. пейза́ж пейза́жы
Т. пейза́жам пейза́жамі
М. пейза́жы пейза́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мары́на, ‑ы, ж.

Карціна, на якой адлюстраваны марскі краявід.

[Іт. marina ад лац. marinus — марскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ландша́фт ландша́фт, -ту м.; краяві́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пейза́ж ’краявід’ (ТСБМ). З рус. пейзаж ці з польск. pejzaż (старое pejsaż) ’краявід на карціне’, якія з франц. paysage < pays ’мясцовасць, краіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

новазела́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Новай Зеландыі, новазеландцаў, які належыць, уласцівы ім. Новазеландскі краявід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)