краха́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. краха́ль крахалі́
Р. крахаля́ крахалёў
Д. крахалю́ крахаля́м
В. крахаля́ крахалёў
Т. крахалём крахаля́мі
М. крахалі́ крахаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

краха́ль, -ля м., зоол. кроха́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краха́ль, ‑я, м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных з доўгай тонкай дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Краха́ль ’птушка сямейства качыных’ (ТСБМ). Да крахаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кроха́ль зоол. краха́ль, -ля́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)