Красо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Красо́ўка
Р. Красо́ўкі
Д. Красо́ўцы
В. Красо́ўку
Т. Красо́ўкай
Красо́ўкаю
М. Красо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

красо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. красо́ўка красо́ўкі
Р. красо́ўкі красо́вак
Д. красо́ўцы красо́ўкам
В. красо́ўку красо́ўкі
Т. красо́ўкай
красо́ўкаю		 красо́ўкамі
М. красо́ўцы красо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

красо́ўка ж. кроссо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красо́ўкі, -со́вак, адз. красо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, ж.

Шырока распаўсюджаны від спартыўнага абутку.

|| прым. красо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

красо́ўкі, -со́вак (ед. красо́ўка ж.) кроссо́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кроссо́вки красо́ўкі, -со́вак мн.;

кроссо́вка ед. красо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мандарэння ’красоўка, Atropa Belladonna L.’ (палес., Нар. лекс.). Няясна. Магчыма, скажоная форма з мандрагора (параўн. ст.-бел. мандрагоръ, мандрагора, якое са ст.-польск. mandragorа < лац. mandragora < ст.-грэч. μανδραγόρας ’расліна Atropa mandragora’ (Булыка, Лекс. запазыч., 148).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рыжо́ўка 1 ’гатунак бульбы з ружовым колерам скуркі’ (пух., З нар. сл.). Ад ры́жы (гл.) з дапамогай суф. ‑оўк‑а як красо́ўка ад кра́сны, сінёўка ад сі́ні (Сцяцко, Афікс. наз., 121).

Рыжо́ўка 2, ра́жаўка рыбалоўная сетка (жытк., маз., Мат. Гом.). Да рэ́жа 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)