Краснабу́дскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Краснабу́дскі
Р. Краснабу́дскага
Д. Краснабу́дскаму
В. Краснабу́дскі
Т. Краснабу́дскім
М. Краснабу́дскім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

краснабу́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. краснабу́дскі краснабу́дская краснабу́дскае краснабу́дскія
Р. краснабу́дскага краснабу́дскай
краснабу́дскае		 краснабу́дскага краснабу́дскіх
Д. краснабу́дскаму краснабу́дскай краснабу́дскаму краснабу́дскім
В. краснабу́дскі (неадуш.)
краснабу́дскага (адуш.)		 краснабу́дскую краснабу́дскае краснабу́дскія (неадуш.)
краснабу́дскіх (адуш.)
Т. краснабу́дскім краснабу́дскай
краснабу́дскаю		 краснабу́дскім краснабу́дскімі
М. краснабу́дскім краснабу́дскай краснабу́дскім краснабу́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)