красме́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
красме́н |
красме́ны |
| Р. |
красме́на |
красме́наў |
| Д. |
красме́ну |
красме́нам |
| В. |
красме́на |
красме́наў |
| Т. |
красме́нам |
красме́намі |
| М. |
красме́не |
красме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
красме́н м., спорт. кроссме́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
красме́н, ‑а, м.
Удзельнік кросу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кроссме́н спорт. красме́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)