крапі́дла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крапі́дла крапі́длы
Р. крапі́дла крапі́длаў
Д. крапі́длу крапі́длам
В. крапі́дла крапі́длы
Т. крапі́длам крапі́дламі
М. крапі́дле крапі́длах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крапі́ла и крапі́дла ср., церк. кропи́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крапі́дла ’кадзіла’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krapidło ’тс’ (там жа, 2, 516). Паланізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крапі́ла і крапі́дла, ‑а, н.

Пэндзаль для апырсквання вадой пры царкоўных абрадах. Поп жа стаяў збоку і крапілам крапіў, шэпчучы сабе пад нос нейкія малітвы. Чарот. За труной крочыў поп. Поруч з ім — дзяк з крапідлам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)