крапле́нне, -я, н. (спец.).

Нанясенне крапу на што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. крапле́нне
Р. крапле́ння
Д. крапле́нню
В. крапле́нне
Т. крапле́ннем
М. крапле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапле́нне ср. крапле́ние; см. кра́паць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. крапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крапле́ние крапле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кропле́ние крапле́нне, -ння ср.; пы́рсканне, -ння ср.; см. кропи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)