крапла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крапла́к
Р. крапла́ку
Д. крапла́ку
В. крапла́к
Т. крапла́кам
М. крапла́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапла́к, -ку м. (краска) крапла́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапла́к (краска) крапла́к, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапла́к, ‑у, м.

Сумесь алюмініевых і кальцыевых солей алізарыну, якая ідзе на прыгатаванне паліграфічных і акварэльных фарбаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)