кра́панне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кра́панне
Р. кра́пання
Д. кра́панню
В. кра́панне
Т. кра́паннем
М. кра́панні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́панне ср. кра́панье, ка́панье; см. кра́паць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. крапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаць дробнымі кроплямі (пра дождж).

Стаў к. дождж.

2. Пакрываць крапам што-н.

К. чарнілам на паперу.

|| наз. кра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапанье кра́панне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́панье ка́панне, -ння ср.; кра́панне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)