крамяні́сты, -ая, -ае.

1. Усеяны каменнем, камяністы.

Крамяністая дарога.

2. Які складаецца з крэменязёму.

К. сланец.

|| наз. крамяні́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крамяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крамяні́сты крамяні́стая крамяні́стае крамяні́стыя
Р. крамяні́стага крамяні́стай
крамяні́стае		 крамяні́стага крамяні́стых
Д. крамяні́стаму крамяні́стай крамяні́стаму крамяні́стым
В. крамяні́сты (неадуш.)
крамяні́стага (адуш.)		 крамяні́стую крамяні́стае крамяні́стыя (неадуш.)
крамяні́стых (адуш.)
Т. крамяні́стым крамяні́стай
крамяні́стаю		 крамяні́стым крамяні́стымі
М. крамяні́стым крамяні́стай крамяні́стым крамяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крамяні́сты кремни́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крамяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Усеяны каменнем; камяністы. Крамяністая дарога. Крамяністы бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кремни́стый крамяні́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ґе́рґа, ґе́рґаўка ’крэмень’ (Сл. паўн.-зах.). Лічыцца запазычаннем з літ. мовы; параўн. літ. gérgužė, gargãžė ’крамяністы камень’ (так Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)