◎ Кра́мля ’спражка’ (Ян.). Гл. крамаль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кремль крэмль, род. крамля́ м.; (московский) Крэмль, род. Крамля́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крэ́мль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крэ́мль
Р. Крамля́
Д. Крамлю́
В. Крэ́мль
Т. Крамлё́м
М. Крамлю́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэмль, крамля́, мн. крамлі́, крамлёў, м.

Унутраная гарадская крэпасць у старажытных рускіх гарадах.

Смаленскі к.

|| прым. крамлёўскі, -ая, -ае.

Крамлёўская сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэмль (род. крамля́) м. кремль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́мль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́мль крамлі́
Р. крамля́ крамлёў
Д. крамлю́ крамля́м
В. крэ́мль крамлі́
Т. крамлём крамля́мі
М. крамлі́ крамля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крамлёўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крамля. Крамлёўскія куранты. Крамлёўская сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэмль, крамля, м.

Цэнтральная ўмацаваная частка старажытных рускіх гарадоў, звычайна абнесеная сценамі з вежамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотапанара́ма, ‑ы, ж.

Фатаграфія, якая вылучаецца вялікім вуглом поля зроку ў гарызантальным напрамку. Фотапанарама Крамля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непага́сны, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Такі, што не гасне, якога нельга пагасіць. Табе к росквіту шлях асвятляюць Непагасныя зоры Крамля. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)