кракіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кракіро́ўка
Р. кракіро́ўкі
Д. кракіро́ўцы
В. кракіро́ўку
Т. кракіро́ўкай
кракіро́ўкаю
М. кракіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кракіро́ўка ж., спорт. крокиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кракіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кракірава́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кракі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., што.

Гуляючы ў кракет, стукнуць (стукаць) сваім шарам шар іншага іграка.

|| наз. кракіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крокиро́вка кракіро́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)