кра́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кра́жа
Р. кра́жы
Д. кра́жы
В. кра́жу
Т. кра́жай
кра́жаю
М. кра́жы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́жа ж. кра́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́жа ж. крадзе́ж, род. крадзяжу́ м.;

кра́жа со взло́мом крадзе́ж з узло́мам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́жа, ‑ы, ж.

Тое, што і крадзеж. Злавіць на кражы. □ Узяць што-небудзь у лесе або ў пана ў нас на вёсцы кражай не лічылася. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́сці, кра́ду, кра́дзеш, кра́дзе; краў, кра́ла; кра́дзены; незак., каго-што і без дап.

Прысвойваць чужое, быць злодзеем.

|| зак. укра́сці, укра́ду, укра́дзеш, укра́дзе; укра́ў, -ра́ла; укра́дзены.

|| наз. крадзе́ж, -дзяжу́, м., кра́жа, -ы, ж. і пакра́жа, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́ж

‘ланцуг невысокіх гор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кра́ж кра́жы
Р. кра́жа кра́жаў
Д. кра́жу кра́жам
В. кра́ж кра́жы
Т. кра́жам кра́жамі
М. кра́жы кра́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакра́жа ж.

1. (действие) покра́жа, кра́жа;

2. (украденная вещь) покра́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крадзе́ж, ‑дзяжу, м.

Тайнае прысвойванне чыёй‑н. уласнасці; кража, зладзейства. Крадзеж з узломам. □ Калі і трапляла [Рога] часам у турму, дык за самыя дробныя, справы — за крадзеж, за ашуканства. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взлом узло́м, -му м.;

кра́жа со взломом крадзе́ж з узло́мам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кряж м.

1. (горная цепь) краж, род. кра́жа м.;

2. в др. знач. краж, род. кра́жа м.; (толстый обрубок) кало́да, -ды ж., каме́ль, -мля́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)