кра́дзенае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. кра́дзенае
Р. кра́дзенага
Д. кра́дзенаму
В. кра́дзенае
Т. кра́дзеным
М. кра́дзеным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́дзенае ср., сущ. кра́деное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́дзены, -ая, -ае.

Здабыты крадзяжом.

Крадзенае дабро.

Скупшчык крадзенага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́дзены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́дзены кра́дзеная кра́дзенае кра́дзеныя
Р. кра́дзенага кра́дзенай
кра́дзенае		 кра́дзенага кра́дзеных
Д. кра́дзенаму кра́дзенай кра́дзенаму кра́дзеным
В. кра́дзены (неадуш.)
кра́дзенага (адуш.)		 кра́дзеную кра́дзенае кра́дзеныя (неадуш.)
кра́дзеных (адуш.)
Т. кра́дзеным кра́дзенай
кра́дзенаю		 кра́дзеным кра́дзенымі
М. кра́дзеным кра́дзенай кра́дзеным кра́дзеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́дзены кра́дзеная кра́дзенае кра́дзеныя
Р. кра́дзенага кра́дзенай
кра́дзенае		 кра́дзенага кра́дзеных
Д. кра́дзенаму кра́дзенай кра́дзенаму кра́дзеным
В. кра́дзены (неадуш.)
кра́дзенага (адуш.)		 кра́дзеную кра́дзенае кра́дзеныя (неадуш.)
кра́дзеных (адуш.)
Т. кра́дзеным кра́дзенай
кра́дзенаю		 кра́дзеным кра́дзенымі
М. кра́дзеным кра́дзенай кра́дзеным кра́дзеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́дзены кра́дзеная кра́дзенае кра́дзеныя
Р. кра́дзенага кра́дзенай
кра́дзенае		 кра́дзенага кра́дзеных
Д. кра́дзенаму кра́дзенай кра́дзенаму кра́дзеным
В. кра́дзены (неадуш.)
кра́дзенага (адуш.)		 кра́дзеную кра́дзенае кра́дзеныя (неадуш.)
кра́дзеных (адуш.)
Т. кра́дзеным кра́дзенай
кра́дзенаю		 кра́дзеным кра́дзенымі
М. кра́дзеным кра́дзенай кра́дзеным кра́дзеных

Кароткая форма: кра́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́деное сущ. кра́дзенае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрыва́льнік, ‑а, м.

Той, хто скрывае злачынца, сляды злачынства, крадзенае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад красці.

2. у знач. прым. Здабыты крадзяжом, украдзены. Крадзеная рэч. Крадзены лес. / у знач. наз. кра́дзенае, ‑ага, н. Цераз крадзенае і сваё страцілі. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўдзе́льнік, ‑а, м.

Той, хто прымае ўдзел у чым‑н. разам з кім‑н. — Ведаеш, Андрэй Максімавіч, я сябе адчуваю саўдзельнікам злачынства, — прызнаўся Радзевіч. Дуброўскі. Свірыд хавае крадзенае і сам крадзе, зрабіў саўдзельнікам сына Амяльяна. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)