Краглі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Краглі́
Р. Краглё́ў
Д. Крагля́м
В. Краглі́
Т. Крагля́мі
М. Крагля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Крэ́глы ’кеглі’ (Рам., Гарэц.), ’дзіцячая гульня, падобная на гарадкі’ (ТС). Укр. крагол, праела, краглі, рус. краглы, кре‑гли ’тс’. Праз польск. kręgiel, kregle ’тс’ з с.-в.-ням. kegel ’тс’. формы з устаўным г над уплывам krąg, krężel (kręglica назва гульні). Гл. Слаўскі, 3, 103.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)