ко́шчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́шчын ко́шчына ко́шчына ко́шчыны
Р. ко́шчынага ко́шчынай
ко́шчынае		 ко́шчынага ко́шчыных
Д. ко́шчынаму ко́шчынай ко́шчынаму ко́шчыным
В. ко́шчын (неадуш.)
ко́шчынага (адуш.)		 ко́шчыну ко́шчына ко́шчыны (неадуш.)
ко́шчыных (адуш.)
Т. ко́шчыным ко́шчынай
ко́шчынаю		 ко́шчыным ко́шчынымі
М. ко́шчыным ко́шчынай ко́шчыным ко́шчыных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́шкин

1. (предназначенный для кошки) ко́шчын;

2. (кошачий) кашэ́чы, каці́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)