кошт, -у, М -шце, м.

Выражаная ў грашах вартасць чаго-н. або велічыня затрат на што-н.

К. паліто.

К. вытворчасці.

На чый (які) кошт; за чый (які) кошт — на чые-н. сродкі, грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́шт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́шт
Р. ко́шту
Д. ко́шту
В. ко́шт
Т. ко́штам
М. ко́шце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кошт (род. ко́шту) м.

1. сто́имость ж.;

к. вытво́рчасці — сто́имость произво́дства;

2. сре́дство, счёт;

пабудава́ць кватэ́ру за свой к. — постро́ить кварти́ру за свои́ сре́дства;

набы́ць пуцёўку за свой к. — приобрести́ путёвку за свой счёт;

на (чый) к. — на (чей) счёт;

на чужы́ к. — на чужо́й счёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кошт, ‑у, М ‑шце, м.

Выражаная ў грашах вартасць чаго‑н. або велічыня затрат на што‑н. Кошт гадзінніка. Кошт вытворчасці. Кошт працы.

•••

За кошт чаго — выкарыстоўваючы што‑н. для якой‑н. мэты.

На чый (які) кошт; за чый (які) кошт — на чые‑н. сродкі, грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кошт ’выражаная ў грашах вартасць чаго-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Шат., ТС, Сл. паўн.-зах., Яруш., Бяльк.). Ст.-бел. коштъ ’тс’ (з 1565 г.) (Булыка, Запазыч., 174). Запазычанне праз польск. koszt з с.-в.-ням. kost (Слаўскі, 2, 544).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кошт, цана, вартасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

нашармака́, прысл. (разм., груб.).

Не плацячы грошай, за чужы кошт.

Пракаціўся н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́ннасць, -і, ж.

1. гл. цэнны.

2. Выражаная ў грашовых адзінках вартасць, кошт чаго-н.; цана.

Пасылка з аб’яўленай цэннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удешевля́ть несов. патання́ць, рабі́ць танне́йшым, змянша́ць (зніжа́ць) кошт (цану́) (на што), змянша́ць (зніжа́ць) кошт (чаго); см. удешеви́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператаксава́ць

‘устанавіць таксу (кошт) на што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ператаксу́ю ператаксу́ем
2-я ас. ператаксу́еш ператаксу́еце
3-я ас. ператаксу́е ператаксу́юць
Прошлы час
м. ператаксава́ў ператаксава́лі
ж. ператаксава́ла
н. ператаксава́ла
Загадны лад
2-я ас. ператаксу́й ператаксу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ператаксава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)