ко́цікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́цікавы ко́цікавая ко́цікавае ко́цікавыя
Р. ко́цікавага ко́цікавай
ко́цікавае		 ко́цікавага ко́цікавых
Д. ко́цікаваму ко́цікавай ко́цікаваму ко́цікавым
В. ко́цікавы (неадуш.)
ко́цікавага (адуш.)		 ко́цікавую ко́цікавае ко́цікавыя (неадуш.)
ко́цікавых (адуш.)
Т. ко́цікавым ко́цікавай
ко́цікаваю		 ко́цікавым ко́цікавымі
М. ко́цікавым ко́цікавай ко́цікавым ко́цікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́цікавы в разн. знач. ко́тиковый;

к. про́мысел — ко́тиковый про́мысел;

~вая ша́пка — ко́тиковая ша́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́цікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да коціка ​1 (у 2 знач.). Коцікавы промысел. // Зроблены з футра коціка. Коцікавая шапка. Коцікавы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́цік¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Марская млекакормячая жывёліна сямейства вушастых цюленяў з каштоўным футрам.

2. Футра гэтай жывёліны.

|| прым. ко́цікавы, -ая, -ае.

Коцікавае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́тиковый зоол. ко́цікавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)