ко́фр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́фр ко́фры
Р. ко́фра ко́фраў
Д. ко́фру ко́фрам
В. ко́фр ко́фры
Т. ко́фрам ко́фрамі
М. ко́фры ко́фрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кофр

1. (сундук) ку́фар, -фра м.;

2. воен., уст. кофр, род. ко́фра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)