Ко́сці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́сці
Р. Ко́сцяў
Д. Ко́сцям
В. Ко́сці
Т. Ко́сцямі
М. Ко́сцях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ко́сць ко́сці
Р. ко́сці касце́й
Д. ко́сці касця́м
В. ко́сць ко́сці
Т. ко́сцю касця́мі
М. ко́сці касця́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чэ́рап

‘косці галавы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́рап чэ́рапы
Р. чэ́рапа чэ́рапаў
Д. чэ́рапу чэ́рапам
В. чэ́рап чэ́рапы
Т. чэ́рапам чэ́рапамі
М. чэ́рапе чэ́рапах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галёнкаступнёвы, -ая, -ае.

У выразе: галёнкаступнёвы сустаў — сустаў, які злучае косці галёнкі і ступні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыга́ла, -а, мн. -ы, -га́л, н. (разм.).

Металічны востры прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастарэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Майстар разьбы па косці.

|| прым. кастарэ́зны, -ая, -ае.

Кастарэзнае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазраста́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Зрасціся пры пераломах — пра многае.

Паламаныя косці пазрасталіся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастапра́ў, -ра́ва, мн. -ра́вы, -ра́ваў, м. (уст.).

Лекар, які ставіць на месца вывіхнутыя косці або правільна складае пераламаныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скронь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці.

|| прым. скро́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́рыес і карыёз, -у, м.

Паступовае разбурэнне цвёрдай тканкі косці зуба.

|| прым. ка́рыесны, -ая, -ае і карыёзны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)