ко́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́сны ко́сная ко́снае ко́сныя
Р. ко́снага ко́снай
ко́снае		 ко́снага ко́сных
Д. ко́снаму ко́снай ко́снаму ко́сным
В. ко́сны (неадуш.)
ко́снага (адуш.)		 ко́сную ко́снае ко́сныя (неадуш.)
ко́сных (адуш.)
Т. ко́сным ко́снай
ко́снаю		 ко́сным ко́снымі
М. ко́сным ко́снай ко́сным ко́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мя́са-ко́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́са-ко́сны мя́са-ко́сная мя́са-ко́снае мя́са-ко́сныя
Р. мя́са-ко́снага мя́са-ко́снай
мя́са-ко́снае		 мя́са-ко́снага мя́са-ко́сных
Д. мя́са-ко́снаму мя́са-ко́снай мя́са-ко́снаму мя́са-ко́сным
В. мя́са-ко́сны (неадуш.)
мя́са-ко́снага (адуш.)		 мя́са-ко́сную мя́са-ко́снае мя́са-ко́сныя (неадуш.)
мя́са-ко́сных (адуш.)
Т. мя́са-ко́сным мя́са-ко́снай
мя́са-ко́снаю		 мя́са-ко́сным мя́са-ко́снымі
М. мя́са-ко́сным мя́са-ко́снай мя́са-ко́сным мя́са-ко́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́сны ​1, ‑ая, ‑ае.

Схільны да чаго‑н. прывычнага; неўспрымальны да новага, перадавога; адсталы. Як усё пераплялося — старое і новае, вялікае і малое, гераічнае і буднічнае, коснае і перадавое! Шамякін. Выступаючы супроць вузкага, аднабаковага, няправільнага погляду на мужыка як на маленькага, цёмнага, забітага, коснага чалавека, Горкі патрабаваў ад пісьменнікаў па-новаму паказаць старога героя рускай літаратуры. Івашын.

ко́сны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і касцявы. Косныя хваробы. Коснае рэчыва. Косны клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)