коса́рь​I касе́ц, -сца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коса́рь​II (нож) (вялі́кі) нож, род. (вялі́кага) нажа́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

косе́ц, см. коса́рь​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касе́ц (род. касца́) м. коса́рь, косе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каса́р ’касец’ (Сл. паўн.-зах.), укр. косарь, рус. косарь, чэш. kosaŕ ’каваль, які куе косы’, в.-луж. kosař ’тс’, польск. kosiarz ’касец’, балг. косар ’тс’, серб.-харв. ко́сар ’каваль, які куе косы’, славен. kosár ’тс’. Да каса з суфіксам ‑arь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)