Ко́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́рніца
Р. Ко́рніцы
Д. Ко́рніцы
В. Ко́рніцу
Т. Ко́рніцай
Ко́рніцаю
М. Ко́рніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)