ко́рнер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рнер ко́рнеры
Р. ко́рнера ко́рнераў
Д. ко́рнеру ко́рнерам
В. ко́рнер ко́рнеры
Т. ко́рнерам ко́рнерамі
М. ко́рнеры ко́рнерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́рнер м., спорт. ко́рнер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рнер спорт. ко́рнер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рнер, ‑а, м.

Штрафны вуглавы ўдар у футбольнай гульні.

[Ад англ. corner — вугал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рнеро́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рнеро́п ко́рнеро́пы
Р. ко́рнеро́па ко́рнеро́паў
Д. ко́рнеро́пу ко́рнеро́пам
В. ко́рнеро́п ко́рнеро́пы
Т. ко́рнеро́пам ко́рнеро́памі
М. ко́рнеро́пе ко́рнеро́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)