Ко́пта ’кофта’ (Нас.). Гл. кофта, кохта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

копт копт, род. ко́пта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́дым ’заядлы курэц’ (Нар. лекс.). Да *копта‑дым. Параўн. курадым (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)