ко́п

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́п ко́пы
Р. ко́па ко́паў
Д. ко́пу ко́пам
В. ко́па ко́паў
Т. ко́пам ко́памі
М. ко́пе ко́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

назграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

Згрэбці вялікую колькасць чаго-н.

Н. некалькі коп сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капа́², -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.

Даўнейшая адзінка лічэння: шэсцьдзясят штук чаго-н.

К. снапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. капа́ ко́пы
Р. капы́ ко́п
Д. капе́ ко́пам
В. капу́ ко́пы
Т. капо́й
капо́ю		 ко́памі
М. капе́ ко́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сеназбіра́льнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для збірання коп сена пры ўкладцы іх у сцірты ці стагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́¹, -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.

1. Сена, снапы, складзеныя конусам.

Атава ў копах.

2. перан. Пра густыя пышныя валасы.

К. валасоў.

|| памянш. ко́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязма́ла, прысл.

Разм. Без малога, амаль, каля. Было бязмала тры гадзіны дня. □ З поля сабраў [мужык] вось Коп пяць бязмала. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узі́мку, прысл.

Разм. Зімой. Улетку гасцінец заносіла пяском, узімку — снегам. Васілёнак. Што ўлетку ножкаю коп, тое ўзімку ручкаю хоп. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капаво́з, ‑а, м.

Машына для транспарціроўкі коп сена, саломы і складвання іх у стагі, а таксама для пагрузкі гною, сіласу і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)