контрма́рш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
контрма́рш |
контрма́ршы |
| Р. |
контрма́ршу |
контрма́ршаў |
| Д. |
контрма́ршу |
контрма́ршам |
| В. |
контрма́рш |
контрма́ршы |
| Т. |
контрма́ршам |
контрма́ршамі |
| М. |
контрма́ршы |
контрма́ршах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
контрма́рш, -шу м., воен. контрма́рш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
контрма́рш воен. контрма́рш, -шу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)