конститу́цияII канстыту́цыя, -цыі ж.;

конститу́ция органи́зма канстыту́цыя аргані́зма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

конститу́цияI канстыту́цыя, -цыі ж.;

Конститу́ция Респу́блики Белару́сь Канстыту́цыя Рэспу́блікі Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канстыту́цыя I ж. конститу́ция;

Канстыту́цыя Рэспу́блікі Белару́сьКонститу́ция Респу́блики Белару́сь

канстыту́цыя II ж. конститу́ция;

к. чалаве́каконститу́ция челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Канстыту́цыя ’асноўны закон дзяржавы’, ’будова арганізма, склад цела’ (ТСБМ) кансцітуцыя (Яруш.). Ст.-бел. конституция, констытуция, констытуцыя ’укладанне, устанаўленне’ (XVI ст.), са ст.-польск. konstytucja, якое з лац. cōnstitūtiō ’устанаўленне’, ’арганізацыя, стан’ (Слаўскі, 2, 431; Булыка, Запаз., 167).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)