ко́нник ко́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ннік м.

1. верхово́й, вса́дник;

2. разг. ко́нник, кавалери́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)