Ко́нга

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Ко́нга
Р. Ко́нга
Д. Ко́нга
В. Ко́нга
Т. Ко́нга
М. Ко́нга

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ко́нго Ко́нга нескл., ср.;

1. Демократи́ческая Респу́блика Ко́нго Дэмакраты́чная Рэспу́бліка Ко́нга;

2. (река) Ко́нга нескл., ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кангале́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Конга, кангалезцаў, належыць ім. Кангалезскі народ. Кангалезскі ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кангале́зцы, ‑аў; адз. кангалезец, ‑зца, м.; кангалезка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. кангалезкі, ‑зак; ж.

Насельніцтва Конга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)