ко́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навы ко́навая ко́навае ко́навыя
Р. ко́навага ко́навай
ко́навае		 ко́навага ко́навых
Д. ко́наваму ко́навай ко́наваму ко́навым
В. ко́навы (неадуш.)
ко́навага (адуш.)		 ко́навую ко́навае ко́навыя (неадуш.)
ко́навых (адуш.)
Т. ко́навым ко́навай
ко́наваю		 ко́навым ко́навымі
М. ко́навым ко́навай ко́навым ко́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́навы спорт. ко́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кону. Конавая лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́новый спорт. ко́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)