ко́мінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́мінны ко́мінная ко́міннае ко́мінныя
Р. ко́міннага ко́міннай
ко́міннае		 ко́міннага ко́мінных
Д. ко́міннаму ко́міннай ко́міннаму ко́мінным
В. ко́мінны (неадуш.)
ко́міннага (адуш.)		 ко́мінную ко́міннае ко́мінныя (неадуш.)
ко́мінных (адуш.)
Т. ко́мінным ко́міннай
ко́міннаю		 ко́мінным ко́міннымі
М. ко́мінным ко́міннай ко́мінным ко́мінных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́мінны дымохо́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́мін, -а, мн. ко́міны, -аў і каміны́, каміно́ў, м.

Труба для адводу дыму з печы.

|| прым. ко́мінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымохо́дный ко́мінны; дымахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)