ко́мплексны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́мплексны |
ко́мплексная |
ко́мплекснае |
ко́мплексныя |
| Р. |
ко́мплекснага |
ко́мплекснай ко́мплекснае |
ко́мплекснага |
ко́мплексных |
| Д. |
ко́мплекснаму |
ко́мплекснай |
ко́мплекснаму |
ко́мплексным |
| В. |
ко́мплексны (неадуш.) ко́мплекснага (адуш.) |
ко́мплексную |
ко́мплекснае |
ко́мплексныя (неадуш.) ко́мплексных (адуш.) |
| Т. |
ко́мплексным |
ко́мплекснай ко́мплекснаю |
ко́мплексным |
ко́мплекснымі |
| М. |
ко́мплексным |
ко́мплекснай |
ко́мплексным |
ко́мплексных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсарбцы́йна-ко́мплексны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адсарбцы́йна-ко́мплексны |
адсарбцы́йна-ко́мплексная |
адсарбцы́йна-ко́мплекснае |
адсарбцы́йна-ко́мплексныя |
| Р. |
адсарбцы́йна-ко́мплекснага |
адсарбцы́йна-ко́мплекснай адсарбцы́йна-ко́мплекснае |
адсарбцы́йна-ко́мплекснага |
адсарбцы́йна-ко́мплексных |
| Д. |
адсарбцы́йна-ко́мплекснаму |
адсарбцы́йна-ко́мплекснай |
адсарбцы́йна-ко́мплекснаму |
адсарбцы́йна-ко́мплексным |
| В. |
адсарбцы́йна-ко́мплексны (неадуш.) адсарбцы́йна-ко́мплекснага (адуш.) |
адсарбцы́йна-ко́мплексную |
адсарбцы́йна-ко́мплекснае |
адсарбцы́йна-ко́мплексныя (неадуш.) адсарбцы́йна-ко́мплексных (адуш.) |
| Т. |
адсарбцы́йна-ко́мплексным |
адсарбцы́йна-ко́мплекснай адсарбцы́йна-ко́мплекснаю |
адсарбцы́йна-ко́мплексным |
адсарбцы́йна-ко́мплекснымі |
| М. |
адсарбцы́йна-ко́мплексным |
адсарбцы́йна-ко́мплекснай |
адсарбцы́йна-ко́мплексным |
адсарбцы́йна-ко́мплексных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чыгу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху цягнікоў.
Пракласці чыгунку.
Рамонт чыгункі.
2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.
Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.
3. Чыгунная печка (разм.).
|| прым. чыгу́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чыгу́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху паяздоў. Гасцінец.. быў адзіны шлях зносін паміж гарадкамі, чыгунка была далёка. Чорны. А там за возерам, як струнка, Пралегла роўненька чыгунка. Вось пераезд даўно знаёмы; Правей вакзальныя харомы. Колас.
2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе. Працаваць на чыгунцы. □ [Кавалеўскі:] — Ужо дамовіўся з Упраўленнем чыгункі, даюць чатыры пакоі ў новым доме. Карпаў.
3. Разм. Жалезная печка. На чыгунцы грэўся чайнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)