колю́чий калю́чы; (язвительный) з’е́длівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

игли́стый іглі́сты; (колючий) калю́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’е́длівы е́дкий, ко́лкий, колю́чий, ядови́тый, язви́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лкий​II

1. (колючий) калю́чы;

2. перен. калю́чы; (язвительный) з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калю́чы в разн. знач. колю́чий; ко́лкий; (у растений — ещё) игли́стый;

~чая раслі́на — колю́чее (ко́лкое, игли́стое) расте́ние;

к. дрот — колю́чая про́волока

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лющий

1. прич. які́ (што) ко́ле;

2. прил. ко́лючы;

ко́лющая боль ко́лючы боль;

ко́лющее ору́жие ко́лючая збро́я;

3. перен. (колючий) калю́чы; (язвительный) з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)