ко́льчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́льчаты ко́льчатая ко́льчатае ко́льчатыя
Р. ко́льчатага ко́льчатай
ко́льчатае		 ко́льчатага ко́льчатых
Д. ко́льчатаму ко́льчатай ко́льчатаму ко́льчатым
В. ко́льчаты (неадуш.)
ко́льчатага (адуш.)		 ко́льчатую ко́льчатае ко́льчатыя (неадуш.)
ко́льчатых (адуш.)
Т. ко́льчатым ко́льчатай
ко́льчатаю		 ко́льчатым ко́льчатымі
М. ко́льчатым ко́льчатай ко́льчатым ко́льчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́льчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з кольцаў.

К. ланцуг.

2. Як састаўная частка батанічных і заалагічных назваў.

Кольчатыя чэрві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)