ко́льчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́льчаты ко́льчатая ко́льчатае ко́льчатыя
Р. ко́льчатага ко́льчатай
ко́льчатае
ко́льчатага ко́льчатых
Д. ко́льчатаму ко́льчатай ко́льчатаму ко́льчатым
В. ко́льчаты (неадуш.)
ко́льчатага (адуш.)
ко́льчатую ко́льчатае ко́льчатыя (неадуш.)
ко́льчатых (адуш.)
Т. ко́льчатым ко́льчатай
ко́льчатаю
ко́льчатым ко́льчатымі
М. ко́льчатым ко́льчатай ко́льчатым ко́льчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́льчаты в разн. знач. ко́льчатый;

к. ланцу́гко́льчатая цепь;

к. шаўкапра́д — ко́льчатый шелкопря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)