ко́латы¹, -ая, -ае.

Нанесены колючай зброяй.

Колатая рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́латы², -ая, -ае.

Разбіты на кавалкі.

К. цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́латы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́латы ко́латая ко́латае ко́латыя
Р. ко́латага ко́латай
ко́латае		 ко́латага ко́латых
Д. ко́латаму ко́латай ко́латаму ко́латым
В. ко́латы (неадуш.)
ко́латага (адуш.)		 ко́латую ко́латае ко́латыя (неадуш.)
ко́латых (адуш.)
Т. ко́латым ко́латай
ко́латаю		 ко́латым ко́латымі
М. ко́латым ко́латай ко́латым ко́латых

Кароткая форма: ко́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́латы I

1. прич. ко́лотый; ре́занный; см. кало́ць I 1;

2. прил. ко́лотый;

~тая ра́на — ко́лотая ра́на

ко́латы II

1. прич. ко́лотый; ру́бленный; см. кало́ць II;

2. прил. ко́лотый;

к. цу́кар — ко́лотый са́хар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́латы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць ​1.

2. у знач. прым. Нанесены колючай зброяй. Колатая рана.

ко́латы ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць ​2.

2. у знач. прым. Разбіты на кусочкі. Колаты цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́лат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́лат ко́латы
Р. ко́лата ко́латаў
Д. ко́лату ко́латам
В. ко́лат ко́латы
Т. ко́латам ко́латамі
М. ко́лаце ко́латах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кало́ць², калю́, ко́леш, ко́ле; калі́; ко́латы; незак., што.

Рассякаць, здрабняць на часткі.

К. лёд.

К. дровы.

|| зак. раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы і пакало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы.

|| наз. ко́лка, -і, ДМ -лцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лотый​I ко́латы; см. коло́ть​I;

ко́лотый са́хар ко́латы цу́кар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)