ко́ласаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́ласаўскі |
ко́ласаўская |
ко́ласаўскае |
ко́ласаўскія |
| Р. |
ко́ласаўскага |
ко́ласаўскай ко́ласаўскае |
ко́ласаўскага |
ко́ласаўскіх |
| Д. |
ко́ласаўскаму |
ко́ласаўскай |
ко́ласаўскаму |
ко́ласаўскім |
| В. |
ко́ласаўскі (неадуш.) ко́ласаўскага (адуш.) |
ко́ласаўскую |
ко́ласаўскае |
ко́ласаўскія (неадуш.) ко́ласаўскіх (адуш.) |
| Т. |
ко́ласаўскім |
ко́ласаўскай ко́ласаўскаю |
ко́ласаўскім |
ко́ласаўскімі |
| М. |
ко́ласаўскім |
ко́ласаўскай |
ко́ласаўскім |
ко́ласаўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
купа́ла-ко́ласаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
купа́ла-ко́ласаўскі |
купа́ла-ко́ласаўская |
купа́ла-ко́ласаўскае |
купа́ла-ко́ласаўскія |
| Р. |
купа́ла-ко́ласаўскага |
купа́ла-ко́ласаўскай купа́ла-ко́ласаўскае |
купа́ла-ко́ласаўскага |
купа́ла-ко́ласаўскіх |
| Д. |
купа́ла-ко́ласаўскаму |
купа́ла-ко́ласаўскай |
купа́ла-ко́ласаўскаму |
купа́ла-ко́ласаўскім |
| В. |
купа́ла-ко́ласаўскі (неадуш.) купа́ла-ко́ласаўскага (адуш.) |
купа́ла-ко́ласаўскую |
купа́ла-ко́ласаўскае |
купа́ла-ко́ласаўскія (неадуш.) купа́ла-ко́ласаўскіх (адуш.) |
| Т. |
купа́ла-ко́ласаўскім |
купа́ла-ко́ласаўскай купа́ла-ко́ласаўскаю |
купа́ла-ко́ласаўскім |
купа́ла-ко́ласаўскімі |
| М. |
купа́ла-ко́ласаўскім |
купа́ла-ко́ласаўскай |
купа́ла-ко́ласаўскім |
купа́ла-ко́ласаўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
купа́лаўска-ко́ласаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
купа́лаўска-ко́ласаўскі |
купа́лаўска-ко́ласаўская |
купа́лаўска-ко́ласаўскае |
купа́лаўска-ко́ласаўскія |
| Р. |
купа́лаўска-ко́ласаўскага |
купа́лаўска-ко́ласаўскай купа́лаўска-ко́ласаўскае |
купа́лаўска-ко́ласаўскага |
купа́лаўска-ко́ласаўскіх |
| Д. |
купа́лаўска-ко́ласаўскаму |
купа́лаўска-ко́ласаўскай |
купа́лаўска-ко́ласаўскаму |
купа́лаўска-ко́ласаўскім |
| В. |
купа́лаўска-ко́ласаўскі (неадуш.) купа́лаўска-ко́ласаўскага (адуш.) |
купа́лаўска-ко́ласаўскую |
купа́лаўска-ко́ласаўскае |
купа́лаўска-ко́ласаўскія (неадуш.) купа́лаўска-ко́ласаўскіх (адуш.) |
| Т. |
купа́лаўска-ко́ласаўскім |
купа́лаўска-ко́ласаўскай купа́лаўска-ко́ласаўскаю |
купа́лаўска-ко́ласаўскім |
купа́лаўска-ко́ласаўскімі |
| М. |
купа́лаўска-ко́ласаўскім |
купа́лаўска-ко́ласаўскай |
купа́лаўска-ко́ласаўскім |
купа́лаўска-ко́ласаўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Канвой ’узброенае суправаджэнне, прыкрыццё’ (ТСБМ). З рус. конвой, якое з гал. konvooi або франц. convoi ’суправаджэнне, абоз’ < convoyer ’суправаджаць’, < нар.-лац. *conviare ’тс’ < лац. via ’дарога’ (Фасмер, 2, 308; Слаўскі, 2, 445). Сюды ж коласаўскі наватвор канвойнік ’канваір’ (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)