ко́ваны гл. каваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ваны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́ваны ко́ваная ко́ванае ко́ваныя
Р. ко́ванага ко́ванай
ко́ванае		 ко́ванага ко́ваных
Д. ко́ванаму ко́ванай ко́ванаму ко́ваным
В. ко́ваны (неадуш.)
ко́ванага (адуш.)		 ко́ваную ко́ванае ко́ваныя (неадуш.)
ко́ваных (адуш.)
Т. ко́ваным ко́ванай
ко́ванаю		 ко́ваным ко́ванымі
М. ко́ваным ко́ванай ко́ваным ко́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́ваны ко́ваная ко́ванае ко́ваныя
Р. ко́ванага ко́ванай
ко́ванае		 ко́ванага ко́ваных
Д. ко́ванаму ко́ванай ко́ванаму ко́ваным
В. ко́ваны (неадуш.)
ко́ванага (адуш.)		 ко́ваную ко́ванае ко́ваныя (неадуш.)
ко́ваных (адуш.)
Т. ко́ваным ко́ванай
ко́ванаю		 ко́ваным ко́ванымі
М. ко́ваным ко́ванай ко́ваным ко́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́ваны ко́ваная ко́ванае ко́ваныя
Р. ко́ванага ко́ванай
ко́ванае		 ко́ванага ко́ваных
Д. ко́ванаму ко́ванай ко́ванаму ко́ваным
В. ко́ваны (неадуш.)
ко́ванага (адуш.)		 ко́ваную ко́ванае ко́ваныя (неадуш.)
ко́ваных (адуш.)
Т. ко́ваным ко́ванай
ко́ванаю		 ко́ваным ко́ванымі
М. ко́ваным ко́ванай ко́ваным ко́ваных

Кароткая форма: ко́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ваны, см. кава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ваны,

гл. каваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.

1. Зроблены з металу каваннем.

К. меч.

2. Абіты жалезам.

Каваная скрыня.

3. 3 падковамі, падкаваны.

К. конь.

4. перан. Выразны, ясны.

Каваныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кава́ны і ко́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад каваць (у 1, 2 і 3 знач.).

2. у знач. прым. Зроблены з металу каваннем. Каваны меч.

3. у знач. прым. Абабіты палосамі жалеза. Каваная скрыня. Каваныя драбіны.

4. у знач. прым. З падковамі, падкаваны. Каваныя коні. // З металічнымі падкоўкамі (пра боты, абцасы і пад.). Наперадзе, як ступа, Ішоў млынар Ігнат; Каваным ботам стукаў, Масніцы ўгінаў... Панчанка.

5. перан.; у знач. прым. Дакладны, выразны, пластычны (пра верш, стыль і пад.). Янка Купала з уласцівым яму майстэрствам перакладаў каваныя радкі «Меднага конніца». Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)