ко́брынскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́брынскі |
ко́брынская |
ко́брынскае |
ко́брынскія |
| Р. |
ко́брынскага |
ко́брынскай ко́брынскае |
ко́брынскага |
ко́брынскіх |
| Д. |
ко́брынскаму |
ко́брынскай |
ко́брынскаму |
ко́брынскім |
| В. |
ко́брынскі (неадуш.) ко́брынскага (адуш.) |
ко́брынскую |
ко́брынскае |
ко́брынскія (неадуш.) ко́брынскіх (адуш.) |
| Т. |
ко́брынскім |
ко́брынскай ко́брынскаю |
ко́брынскім |
ко́брынскімі |
| М. |
ко́брынскім |
ко́брынскай |
ко́брынскім |
ко́брынскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ко́брынскі раён Ко́бринский райо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ко́бринский райо́н Ко́брынскі раён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падзяме́лле, ‑я, н.
Памяшканне пад зямлёй. Выйсце з падзямелля. □ У вялізным падзямеллі знойдзена месца, дзе быў пахаваны апошні кобрынскі князь. «Помнікі». У цёмных, сырых падзямеллях таміліся непакорныя. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)