княжна́, -ы́, мн. -ы́, -жо́н, ж.

Тое, што і князёўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

княжна́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. княжна́ княжны́
Р. княжны́ княжо́н
Д. княжне́ княжна́м
В. княжну́ княжо́н
Т. княжно́й
княжно́ю		 княжна́мі
М. княжне́ княжна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

княжна́ князёўна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

княжна́ ж., см. князёўна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

княжна́, ‑ы, ж.

Тое, што і князёўна. Адгэтуль пад ветразем Сценька У песню з княжной адплываў... Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

князёўна ж. княжна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)