◎ Кню́ха ’жывот’ (Нар. лекс.), ’тоўсты чалавек’ (Мат. Гом.). Магчыма, кантамінацыя кіндзюх і бруха (*кіндзюха > кнюха).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кнюха́ты ’брухаты’ (ТС). Гл. кнюха.