◎ Кне́біль ’маленькая завостраная палачка, якая служыць для вязкі снапоў’ (Шатал.). Параўн. кнібель (гл.) і кнэбэль (гл.). Укр. кнебель запазычана праз польск. knebel ’тс’ з ням. Knebel ’тс’ (Слаўскі, 2, 284–285).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кэблі ’ціскі’ (Сл. паўн.-зах., З нар. сл.). Гл. кнебіль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кнэ́бэль ’завала’; «двары на кнэбэль замыкаліся» (Сл. паўн.-зах.). Гл. кнебіль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кні́бель ’невялікая палачка, завостраная з аднаго канца, якая ўжывалася для вязання снапоў’ (Нар. лекс.). Параўн. кнебіль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)