◎ Кліпа́ць ’кляпаць’ (КЭС, лаг., Бяльк.). Гл. кляпаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кліпа́нік ’пірог з начынкай’ (Мат. Гом.). Магчыма, да кліпаць (гл.).