клі́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
клі́нне |
| Р. |
клі́ння |
| Д. |
клі́нню |
| В. |
клі́нне |
| Т. |
клі́ннем |
| М. |
клі́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
клі́нне ср., собир. кли́нья мн.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Клі́нне 1 ’жамерыны з ільнянога семя пасля выціскання алею’ (Нар. сл., Жыв. сл.). Гл. клінцы.
Клі́нне 2 ’трохвугольная ўстаўка ў сукенку’ (Ян.). Гл. клін 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)