клі́ка, -і, ДМ кліцы, мн. -і, клік, ж. (пагард.).

Група, шайка людзей, якія займаюцца непрыгожымі, непрыстойнымі справамі.

К. інтрыганаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. клі́ка клі́кі
Р. клі́кі клі́к
Д. клі́цы клі́кам
В. клі́ку клі́кі
Т. клі́кай
клі́каю		 клі́камі
М. клі́цы клі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клі́ка ж., пренебр. кли́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́ка, ‑і, ДМ кліцы, ж.

Група людзей, якія імкнуцца любымі сродкамі дасягнуць якіх‑н. карыслівых мэт; банда, шайка. Рэакцыйная кліна. Фашысцкая кліка.

[Ад фр. clique — шайка, банда.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кли́ка пренебр. клі́ка, -кі ж., хе́ўра, -ры ж.; (свора) згра́я, род. згра́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)