кліе́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кліе́нцкі кліе́нцкая кліе́нцкае кліе́нцкія
Р. кліе́нцкага кліе́нцкай
кліе́нцкае		 кліе́нцкага кліе́нцкіх
Д. кліе́нцкаму кліе́нцкай кліе́нцкаму кліе́нцкім
В. кліе́нцкі (неадуш.)
кліе́нцкага (адуш.)		 кліе́нцкую кліе́нцкае кліе́нцкія (неадуш.)
кліе́нцкіх (адуш.)
Т. кліе́нцкім кліе́нцкай
кліе́нцкаю		 кліе́нцкім кліе́нцкімі
М. кліе́нцкім кліе́нцкай кліе́нцкім кліе́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кліе́нцкі клие́нтский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кліе́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кліента, кліентаў. Кліенцкія патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клие́нтский кліе́нцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)