клё́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
клё́шны |
клё́шная |
клё́шнае |
клё́шныя |
| Р. |
клё́шнага |
клё́шнай клё́шнае |
клё́шнага |
клё́шных |
| Д. |
клё́шнаму |
клё́шнай |
клё́шнаму |
клё́шным |
| В. |
клё́шны (неадуш.) клё́шнага (адуш.) |
клё́шную |
клё́шнае |
клё́шныя (неадуш.) клё́шных (адуш.) |
| Т. |
клё́шным |
клё́шнай клё́шнаю |
клё́шным |
клё́шнымі |
| М. |
клё́шным |
клё́шнай |
клё́шным |
клё́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клёшны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клёша; з’яўляецца клёшам. Клёшны крой. Клёшныя штаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клёш, -а, м., таксама прым., нязм.
Асаблівы крой спадніцы, штаноў, расшыраны ўнізе.
Шырокі к.
Спадніца к.
|| прым. клёшны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кляшны́ ’клёшны’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клеілі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)