клё́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клё́п
Р. клё́пу
Д. клё́пу
В. клё́п
Т. клё́пам
М. клё́пе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Клёп ’лязо касы пасля кляпання’ (Касп., Мат. Гом., Яруш.). Да кляпаць 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клеп ’адцягнутае ў час кляпання вастрыё касы’ (Сцяшк., Мат. Гом.) Гл. кляпаць і клёп.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)